کد مطلب:28174 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

خداوند خالق است و براي ظهور اين صفت مجبور است كه خلق كند اين تناقض را چگونه حل مي كنيد

«خالقيت» صفت فعل خداوند است، نه صفت ذات. صفات فعليه اموري هستند كه از افعال پروردگار انتزاع مي شوند؛ مانند: خالقيت، رازقيت، عادليت و ... در اينجا بايد توجه داشته باشيد كه خداوند هيچ احتياجي به بروز و ظهور صفت خالقيت ندارد؛ زيرا احتياج آنجاست كه موجودي داراي نقصي در وجود خود باشد و با عملي بخواهد آن نقص را برطرف كند؛ مثلاً گرسنه اي كه غذا مي خورد كمبود مواد غذايي خود را برطرف مي سازد و دانشجويي كه تحصيل دانش مي كند، با اين كار جهل را كه نوعي نقص است از خود برطرف مي سازد؛ در حالي كه خداوند با فعل خالقانه خود هيچ نقص و حاجتي را از خود برطرف نمي سازد. {Sمن نكردم خلق تا سودي كنم # بلكه تا بر بندگان جودي كنم S} در اينجا بايد دقت كنيد كه بين نياز و منشأ انتزاع فرق است. علت اين خلط آن است كه چون در انتزاع اين وصف، نياز به منشأ انتزاع هست، خيال شده كه خداوند نيز بدان محتاج است.